سلام دوستان

این دفعه یه کم متفاوت تر مینویسم ببینم اینجوریش رو میپسندین یا خدای نکرده خوشتون نمیاد و پیغام میذارین که :" مهدی ننویسی سنگین تری " به هر حال اگر هم خوشتون نیومد بگین، من که قرار نیست ننویسم فوقش یه مدل دیگه مینویسم

چه طرز سخن گفتن است ، آرامتر آقا!

حالا نشد که نشد ، بی خیال ، ای بابا...

چرا شُکوهِ غزل را به شِکوه آلودی؟

متن ِغزل که هیچ ، عشق را چرا حالا؟

مگر که سرخ تر است، خونت از فرهاد؟

هزار چون تو کسی بُرده این جفاها را

ببین که حیف نیست ، عمر اندکمان

خراب ِغم شود و بعد ، تا ابد ، لا لا...

مهدی بیا بخند و زنو، شعرعاشقانه بگو

چیزی بگو، پر از آتش، به رنگ دریاها

خوب امیدوارم پسندیده باشین ، حقیقتش من خودم هم دیگه از اونجوری غمناک نوشتن خسته شده بودم این و نوشتم که اگه شده یه ذره راه ماه از اون حال و هوای غم زده بیاد بیرون .... راستی واسه دلخوشی به خودم میگم " مهدی تولدت مبارک " . سر حال و سلامت و دلشاد باشین همگی

سلام دوستان

امیدورارم که سلامت باشین و ایام به کامتون باشه ، یه شعر دیگه براتون مینویسم که چند تا پرسشه همین

چه مزه میدهد این ،تلخ، شور یا شیرین

به گیسوان، گل نفرت  ، نموده ای آذین

بگو به من که چه رنگ است پیش چشمانت

سکوت و حسرت یک مرغ خسته و غمگین

و یا به کدامین سیاق، می توان رقصید

به بزم هق هق این گریه های آهنگین

چگونه میشود از آسمان ستاره ای دزدید

اسیر چنگ قفس کرد و گذاشت روی زمین

عجب حکایتی شده این بیتهای بی پاسخ

خزان نویسی ِمهدی ، به ماه فروردین

امیدوارم خوشتون اومده باشه . می دونم یکم غمگینه ولی واسه تنوع خوندنش بد نیست . ممنون از پیامها ی زیبا و نظرهای زیباترتون . دلشاد و سرحال باشین الهی .

سلام به دوستان        

زودتر نوشتم چون قلم نتونست ساکت بشینه . این شعر روهم تقدیم می کنم به مرحوم"مهدی ز"که با شنیدن خبر خودکشیش دیروز حسابی شکه شدم ، برای آمرزش این عاشق سابق ومعشوق بی وفایی که فعلا زندس دعا کنید عزیزان .امیدوارم از حماقتی که کرد عبرت بگیریم و دیگه نبینیم نه بی وفایی و نه خودکشی . 

و یک دروغ، به رنگ خوش صداقت محض

و دل که باز پرید و دوباره یک حماقت محض

چرا به این من بی جان ،  دوباره زخم زدی؟

چرا به این تن خسته ؟ چرا قساوت محض ؟

منی که در حضر مرگ بودم از غم و درد

گلوله هدیه نمودی چگونه با سخاوت محض؟

منی که بهر تو از گل، چه قصه ها که نوشتم

نبود قصدم از این عشق ، جزعبادت محض

ببین که کهنه کلاهی جدید رفت بر سر عشق

بخند  تا  خط آخر، بر این  بلاهت محض

به بچه گانه  قماری ، من و تو باخته ایم

تو از سر تفریح و من ،  صلابت محض

و این غرور،  دوباره رسید بر سر مرز

به مرز سخت شکستن ، به بینهایت محض